Dlaczego?

Plan dla edukacji to praktyczny plan rozwoju polskiej szkoły, opierający się o cele i działania, które wcielać w życie
może każdy z nas. Jego podstawą są realnie wyznaczone kierunki działań i określone sposoby ich realizacji, które będą opierać się na współpracy i otwartości na nowe idee. Wierzymy, że suma wielu, nawet małych działań, pozwoli nam w dłuższej perspektywie stworzyć edukację odpowiadającą na wyzwania przyszłości.

Jak powstał plan dla edukacji?

Plan dla edukacji powstał w ramach inicjatywy Projektujemy przyszłość. Edukacja. Został opracowany dzięki połączeniu potencjałów środowisk biznesowych, edukacyjnych i akademickich, które mają więcej punktów stycznych niż może się wydawać. W jego stworzenie zostali zaangażowani eksperci z różnych branż, bezpośrednio i pośrednio związanych z edukacją. W ramach procesu jego budowy odbył się szereg konsultacji społecznych, badanie ankietowe, liczne studia przypadków oraz proces recenzowania przez kilkunastu ambasadorów projektu. Dzięki temu mamy pewność, że wyznacza on kluczowe kierunki dla rozwoju edukacji.

Czego dotyczy Plan dla edukacji?

Co mogę z tym zrobić?

Plan dla edukacji to praktyczny plan rozwoju polskiej szkoły, opierający się o cele i działania, które wcielać w życie może każdy z nas.

Plan dla edukacji ma sprawić, że edukacja w polskich szkołach będzie procesem łatwiejszym, praktycznym, prowadzonym z wizją, a jej znaczenie będzie doceniane przez społeczeństwo.

Polska szkoła musi być miejscem, które umożliwia uczniom interdyscyplinarny rozwój, przygotowuje ich na wyzwania przyszłości oraz pozwala na budowanie dobrych, partnerskich relacji między wszystkimi uczestnikami procesu edukacyjnego.

Wszyscy musimy wziąć odpowiedzialność za edukację, a na jej potrzeby, rozwój i perspektywy patrzeć zarówno w skali mikro, z punktu widzenia potrzeb, planów i możliwości konkretnego ucznia, rodzica, nauczyciela czy szkoły, ale też makro, z perspektywy całego społeczeństwa, kraju, gospodarki. Tylko zapewnienie dobrej jakości edukacji dziś pozwoli na rozwijanie w przyszłości innowacji, zwiększanie jakości życia społecznego, wzmacnianie postaw obywatelskich i kontynuowanie wzrostu gospodarczego. Potwierdzają to badania i raporty największych światowych organizacji takich jak Bank Światowy, UNESCO czy OECD, a także doświadczenia niektórych krajów, które wiele lat temu postawiły na głębokie zmiany w edukacji.

Polskie środowisko edukacyjne potrzebuje integracji. Wokół polskiej szkoły zgromadzona jest duża liczba rozproszonych osób i instytucji, które łączy jeden cel – dobro uczniów. Musimy połączyć ich potencjały po to, by dokonywać realnej zmiany i móc pokazać każdemu obywatelowi, że wysoka jakość edukacji miała, ma i zawsze będzie miała pozytywny wpływ na nasze życie.

Zmiany edukacji nie dokonamy bez oddania głosu nauczycielom oraz wspólnych działań na rzecz wzmocnienia prestiżu ich zawodu. Praca nauczycieli musi być doceniona oraz realizowana nie tylko z misją, ale też perspektywą na rozwój. Wierzymy, że wspólnie wyeliminujemy ze szkoły rutynę, za którą idzie nijakość.

Dobra edukacja musi opierać się o partnerskie relacje szkół z rodzicami. W szkołach muszą na stałe zagościć współpraca, poszanowanie wzajemnych potrzeb i otwartość na komunikację. Nie można też zapominać o tym, że relacja między rodzicami a szkołą, to relacja trójstronna, której głównym bohaterem jest uczeń.

Budowa edukacji przyszłości musi się opierać o kompetencje przyszłości. Należy upowszechniać wiedzę na ich temat, wyposażać w nie nauczycieli i kształtować je wśród uczniów szkół na wszystkich poziomach edukacji, przywiązując szczególną uwagę do kompetencji cyfrowych oraz pracy w zespole.

Edukacja musi stać się procesem realizowanym z troską o kondycję psychiczną całego środowiska edukacyjnego. Szczególną uwagę trzeba zwrócić na poprawę jakości warunków pracy nauczycieli oraz polepszenie warunków, w których funkcjonują uczniowie. Szkoła musi być miejscem, w którym rytm każdego dnia nadaje współpraca, otwartość na to co nowe i poczucie bezpieczeństwa.

Szkoła musi stać się przyjazną przestrzenią dla uczniów, pedagogów, rodziców i wszystkich, którzy są na co dzień z nią związani. Powinna umożliwiać uczniom efektywną naukę, wypoczynek, podążanie za ciekawością świata oraz budowanie relacji opartych na empatii i potrzebie tworzenia społeczności.

Niezbędna jest zmiana postrzegania sposobu realizacji podstawy programowej. Środowisko edukacyjne może traktować podstawę programową jako pretekst do wdrażania zmian, multidyscyplinarnej współpracy nauczycieli i wzmacniania roli ucznia jako aktywnego i samodzielnego uczestnika procesu edukacyjnego.

Edukacja potrzebuje nowego podejścia do narzędzi, które są obecne w szkolnym systemie – ocen, egzaminów i zestawień. Należy wprowadzić nowe metody pracy z ocenami, szczególnie oceną zachowania oraz zmienić postrzeganie roli i znaczenia stopni, a także egzaminów w polskiej edukacji.

Musimy promować interdyscyplinarny rozwój uczniów, wspierać ich talenty oraz wspierać budowanie relacji mentorskich między nauczycielami, a uczniami.

Niezwykle ważne jest to, by biznes i edukacja wzajemnie otworzyły się na swoje potrzeby i wdrażanie realnej współpracy. Zwiększanie świadomości znaczenia dwustronnej relacji biznesu i edukacji, ich wzajemnego wpływu na siebie, pokazanie możliwości współpracy oraz jej intensyfikacja ma kluczowe znaczenie dla tworzenia sprzyjających warunków do rozwoju polskich uczniów i przygotowania ich do podjęcia wyzwania projektowania przyszłości.

Nie przeprowadzimy zmiany w systemie edukacji bez zbudowania świadomości jej roli dla społeczeństwa, samorządności, gospodarki. Konieczne jest upowszechnianie przedsiębiorczej postawy wśród uczniów i dorosłych uczestników środowiska edukacyjnego, budowanie twórczej relacji między edukacją a nauką.